Ποίημα Μαθήτριάς μας για το Σπιτάκι

 

 

Σαν τα χρόνια θα περάσουν                                        Τ ραγούδια

κι όλα πια θα ξεχαστούν                                             Ο μορφιά

θα ’ρθουνε οι αναμνήσεις,

που τόσα έχουν να σου πουν.                                      Σ στοργή

                                                                                 Π εριπέτειες

Το σπιτάκι μες στο δάσος                                           Ι δέες

θα ’ναι μία από αυτές                                                  Τ ραμπάλες

για να σου ξαναθυμίσει                                               Α γάπη

τις παιδικές σου τις χαρές.                                         Κ ατανόηση

                                                                                 Ι δανικά

Ο Βαγγέλης και η Σίσυ

ζωντανεύουνε κι αυτοί                                               Σ κανδαλιές

κι έρχονται να σου θυμίσουν                                       Τ ρέλα

πως είναι να ’σαι ξανά παιδί.                                      Ό νειρα

 

Στο σπιτάκι μες στο δάσος                                        Δ ημιουργικότητα

θέλω να ξαναβρεθώ                                                  Α λήθεια

γα να γίνω πάλι λίγο                                                  Σ οφία

τώρα εγώ πια το μωρό.                                              Ο λοκλήρωση

                                                                                Σ εβασμός

Τι κι αν τα χρόνια πια περάσαν

και οι δρόμοι μας αλλάξαν!

Το σπιτάκι μες στο δάσος

θα ’ναι εκεί για να το δουν                                        

τόσα άλλα πια παιδάκια                                 

που κι αυτά αναζητούν

την αγάπη, τη φιλία

κι όλα όσα εκεί θα βρουν.

 

Μα κι εγώ θα το θυμάμαι

και θα το αναπολώ

γιατί βρήκα εκεί μέσα

 

όλα αυτά που θα σας πω:

                                                                                ΜΕ ΑΓΑΠΗ

                                                                          ΜΑΡΙΑ ΑΓΡΑΠΗΔΑ